در ۱۸ مرداد ۱۳۵۸، درست در دل گرمای خوزستان، شعله‌ای فروزان از دل نیروگاه رامین برخاست؛
شعله‌ای که نه‌فقط برق، که امید را به خانه‌های مردم، به قلب صنایع و به رگ‌های شبکه سراسری کشور فرستاد.
در آن روز تاریخی، اولین واحد تولید برق نیروگاه رامین اهواز روشن شد.
و از همان لحظه، عهدی ناگفته شکل گرفت؛ عهدی میان انسان و آهن، میان اراده و انرژی.
اینجا رامین است؛ سنگری خاموش اما استوار
جایی که مهندس، کارگر، تکنسین و اپراتور، در گرمای سوزان تابستان و سرمای زمستان، بی‌وقفه برای روشن نگه‌داشتن چراغ خانه‌ها تلاش کرده‌اند.
۴۵ سال از آن روز می‌گذرد، اما شعله‌ی نخستین هنوز زنده است؛
در قلب‌های پرتپش نیروگاه، در سوت قطارهای صنعت، در روشنایی شهرها،
و در صدای بی‌ادعای مردان و زنانی که برق را چون نانی شبانه، در سفره‌هایشان می‌خواهند.
رامین فقط یک نیروگاه نیست؛
یک تاریخ است، یک حماسه‌ی بی‌صدا، یک ایستادگی در دل بحران‌ها، کمبودها، تحریم‌ها و طوفان‌ها
امروز، به احترام آن اولین جرقه، کلاه از سر برمی‌داریم…
و با افتخار می‌گوییم:
«ایران، ای سرزمین روشنایی، ما هنوز بر عهد روشن‌مان ایستاده‌ایم.»
داوود سلیمانی/مدیر روابط عمومی نیروگاه رامین اهواز
۱۸ مرداد ۱۴۰۴